Dana 27.12.2018.godine sa početkom u 15.00 sati u crkvi Svetih Arhanđela Mihaila i Gavrila u Batajnici ( u centru) održaće se skup Plavanjaca.
Skupu će kao gost prisustvovati plavanjski protojerej Milorad Đekanović.
Glavna tema razgovora biće aktivnosti na daljnjem uređenju unutrašnjosti crkve svetog Georgija u Plavnu.
Molimo da što u većem broju prisustvujete ovom skupu.
Miloš Grubor, student Elektrotehničkog fakulteta i osvajač zlatne medalje na Međunarodnoj olimpijadi iz mikroelektronike, prvi je koji je posle više godina uspeo da sa pobedničkog trona skine nemačke studente [Pročitajte ceo tekst]
Četvrtak, 15. novembra, 18 sati
Dom RVMI Beograd, Savski trg 9, sala na prvom spratu
Izdavač: Srpska čitaonica „Dr Jovan Rašković“, Udruženje Srba iz Hrvatske i SKD Zora Knin-Beograd
Zorićani su svečano obilježili svoju seosku slavu Đurđic.
Proslava je počela svečanom liturgijom u crkvi, a nastavila se u domovima mještana.
Četvrtak, 15. novembra, 18 sati
Dom RVMI Beograd, Savski trg 9, sala na prvom spratu
Izdavač: Srpska čitaonica „Dr Jovan Rašković“, Udruženje Srba iz Hrvatske i SKD Zora Knin-Beograd
Spisak Plavanjaca stradalih tokom Velikog rata (1914-1918.) možete pronaći na sajtu RADINDEX.COM gdje se nalaze imena 2,102,780 osoba stradalih tokom toga rata, a porijeklom sa prostora tadašnje Austro-Ugarske (oko 84% od procjenjenih 2.500.000 žrtava rata).
Sledi spisak Plavanjaca stradalih tokom Velikog rata, složen po prezimenima (uz 58 stoji Dalmacija, Knin, Plavno, a uz dodatnih 10 samo Dalmacija, Knin):
Plavno je najviše ljudi ugostilo 30. jula 1961, kada je održana centralna dalmatinska proslava Dana ustanka i 25. novembra 1989, kada je održana ponovljena osnivačka skupština Srpskog kulturnog društva “Zora”.
Nedavno su u Šibeniku digitalizovana sačuvana izdanja svih novina koja su izlazila u tom gradu. Prenosimo veći dio teksta “Šibenskog lista” o proslavi u Plavnu 1961. godine; Šibenski list, 2. VIII 1961. (naslovna strana)
Naslov: Veličanstvena proslava 20-god. narodnog ustanka u Plavnu
Podnaslov: Možemo biti ponosni na slavne dane NOB, rekao je Vicko Krstulović, član Izvršnog komiteta CK SKH
U selu Plavnu održana je impozantna proslava 20 - godišnjice ustanka. Veličanstvena po značaju, po broju prisutnih i po broju istaknutih političkih ličnosti koje su došlo da uveličaju, centralnu proslavu naroda kninske komune. I selo Plavno dostojno se pripremilo da dočeka nepreglednu masu učesnika koji su svim provoznim sredstvima i pješice, pod zastavama pohrlili sa svih strana kninske komune i susjednih općina u ovo veliko selo pod Orlovicom, smještenom na granici Like, Dalmacija i Bosne. Selo Plavno dočekalo je svoje goste i s nizom radnih pobjeda, dovršena je izgradnja spomen ambulante, osposobljen je put Knin - Plavno, a u toku je izgradnja dalekovoda čija trasa kreće od Golubića do ovog sela.
Uoči dana proslave, čim se spustila noć u selu pod Orlovicom zaparale su oblačno nebo raznobojne strijele vatrometa, a po planinskim visovima unaokolo razgonili su se brojni krijesovi, dok je na ozvučenom prostoru mjesto proslave organizirano prikazivanje filmova s tematikom iz narodne revolucije. Izjutra 30. srpnja po prohladnom i vjetrovitom vremenu plavanjskom kotlinom odjekivali su pucnji pripadnika odreda pređvojničke obuke i JNA, koji su u pokaznoj vježbi improviziranog napada na negdašnje neprijateljsko uporište, podsjetili mještane i brojne goste na prve ustandčke puške koje su odjekivale prije 20 godina iz ruku ustanika ovog sela.
U međuvremenu pristizale su na mjesto proslave na široki prostor oko spomen ambulante beskrajno duge povorke građana sa čitavog područja općine, a iznad glava mnoštva, koje se talasalo na velikoj poljani, vijorile su na snažnom vjetru brojne partijske i nacionalne zastave. Primicao se početak velikog mitinga. Na počasnoj tribini su se nalazili članovi Izvršnog Komiteta CK SKH drugovi Vicko Krustulović i Nikola Sekulić Bunko, potpredsjednik Sabora Hrvatske, član CK SKH Ivo Družić, savezni narodni poslanik đr Ivan Ribar, narodni zastupnd Božo Radić, predsjednik NO kotara Šibenik, predsjednik kninske općine Mirko Sinobad, narodni heroji: Jošo Durbaba, Obrad Egić, Mile Joka, Stevo Opačić iz Biovičina sela, Stevo Opači: iz Plavna, prvoborci ovog kraja i mnogi politički d društveni radnici šibenskog kotara i kninske općine.
Tačno u određeno vrijeme miting je otvorio Luka Tanjga, predsjednik Udruženja boračkih organizacija kninske općine, pozdravio goste i sve učesnike ovog veličanstvenog narodnog slavlja i najavio prvog govornika pukovnika Đuru Alfirevića, prvoborca ovog kraja…. “U ove dane kada slavimo veliki jubilej, mi se sjećamo svih znanih i neznanih boraca za slobodu. Oni su započeli pripreme za ovo naše veliko slavlje sa prvim pucnjima partizanskim, sa prvim buktinjama ustanka. Na nama ostaje da nastavimo njihove tradicije. U dijelu svog izlaganja drug Alfirević je između ostalog rekao, da su narodu kninske općine, pred rat, postale nesnosne ondašnje teške društvene i socijalne prilike, koje su rađale siromaštinui, izrabljivanja i zaostalost. To je bilo doba tipično buržoaske sprege: pop, kotarski načelnik i predstavnik krupnog ili sitnog kapitala. Dojadilo je narodu pečalbarenje, bijeda i eksploatacija. Dolazilo je do organiziranih buna i štrajkova. Štrajkali su radnici zaposleni na gradnji Unske pruge i radnici koji su gradili kasarne i druge objekte. Utjecaj rada komunista sve jače se osjećao. I zato dani okupacije, fašističkih nasilja i zločina nisu našli nespreman narod kninske općine”.
Vidjelo se to na djelu. To su pokazali, prije 20 godina, kad su 28. jula 1941. Nina Đumić, Stevo Đurić, Jovan Savić, Stevo Opačić, Đuro Alfirević, zajedno s drugim ustanicima Plavna likvidirali ustašku oružničku postaju. “Kao i tada, to su ustanici naše Krajine pokazali i kasnije, jer kadgod bi koji neprijateljski vojnik došao s ove naše planine, nisu mu mogli pomoći ni Hitler, ni Musolini, ni njihova tehnička opremljenost”, rekao je Alfirević. U nastavku svog govora, Alfirević, pored ostalog je istaknuo veoma značajan udio naroda kninske općine u toku rata i narodne revolucije: 1.076 poginulih boraca i preko 800 žrtava fašističkog terora. Sa kninske općine na Sutjesci se borilo 427 boraca, a tamo je položilo svoje živote 238”, rekao je Đuro Alfirević.
Minuta šutnje na velikom narodnom zboru u Plavnu, bila je počast za sve pale borce Kninske krajine.
Kad je pristupio govornici drug Vicko Krstulović, jedan od organizatora ustanka u Dalmaciji, bio je burno pozdravljen od učesnika mitinga i naroda sa tromeđe. On je u ime CK SKJ i CK SKH čestitao narodu kninske općine jubilarni praznik ustanka naroda Jugoslavije, Hrvatske i naroda Dalmacije. Između ostalog rekao je: »Veselim se što mi se pružila mogućnost, da poslije toliko godina ponovno posjetim junačko Plavno, selo pod Orlovicom, koje može biti ponosno što su u njemu odjeknule prve ustaničke puške u Kninskoj krajini. Odavde se je dan - dva zatim oganj ustanka proširio na Oćestovo, Mokro Polje, Polaču, Ervenik i druga sela kninske općine i Bukovice. Raduje me što mogu istaknuti, da je selo Plavno u danima ustanka, a i kasnije bilo žarište partizansko i baza za prihvat, akcije i druge veze između partizana Dalmacije, Like i Bosne, i što se ovdje već od prvih dana kovalo bratstvo i jedinstvo naših naroda. Izuzetna su onda bila vremena, nastavio je dalje drug Krstulović. Nije lako bilo biti partizan i narodni odbornik. Teškoća je bilo, ali mi smo ih znali savlađivati. Zato naš uspjeh nije mogao izostati, jer naša borba je bila poštena i pravedna. Vodila nas je boljoj budućnosti. Radi toga u ovim danima slavlja svi možemo biti ponosni na pređeni put. To nam omogućava da danas u novim i povoljnijim uslovima gradimo sebi još bolji i sretniji život. Riječi druga Krstulovića bile su često prekidane poklicima i odobravanjima.
Nakon njegovih riječi drug Đuro Alfirević otkrio je dvije spomen-ploče na tek završenoj spomen - zdravstvenoj stanici. Na jednoj su zabilježeni značajni datumi i događaji koji su se odigrali na terenu Plavna, kao 28. juli 1941. kada su ustanici Plavna izvršili likvidiranje neprijateljskog uporišta, 23. maja 1942, kada jeu Plavnu-Torbicama izvršeno formiran je bataljona »Branko Vladušić«, 13. augusta 1943. kad je pred plavanjskom školom izvršeno formiranje Brigade bez poraza - V dalm. Udarne brigade (I kninske). Na drugoj spomen - ploči iz crnog mramora upisana su brojna imena palili boraca s područja Plavna. Prilikom postavljanja lovor vijenca muzika je intonirala počasni posmrtni marš, a 8.000 učesnika centralne proslave u Plavnu još jednom je odalo počast poginulim borcima. S veličanstvenog mitinga u Plavnu narod kninske općine uputio je pozdravno pismo CK SK J i drugu Titu…
Nekada je za plavanjska domaćinstva, a bilo ih je nešto manje od 500, glavni događaj bio berba grožđa i pravljenje vina i rakije.
Danas malo Plavanjaca ima svoje vinograde, a među njima je i Milorad Paić.
"Strahuje li srpsko stanovništvo u Hrvatskoj od postepenog odumiranja? S obzirom na to da ih je oko 400.000 manje nego što ih je bilo pre rata devedesetih, ali i zbog toga što su se tamo vratili uglavnom stari, neka sela gotovo su prazna. Ekipa RTS-a je proveravala kako žive Srbi na području Knina..."
Pogledajte snimak koji je napravila ekipa RTS-a
(Izvor: http://www.rts.rs)
*imena i prezimena su napisana prema originalu, dakle sa manjim izmenama
*brojevi predstavljaju ukupan broj duša u pojedinoj porodici
Busović Radivoj zvani Vundak - 8*
Bursać Milan - 19
Bursać Toma - 2?
Bursać Obrad - 26
Bojanić Vučen - 8
Bojanić Bogoje - 6
Bilinić Radojica zvani Vujko -1 3
Krnica Zuanne (Jovan) - 12
Karanović Miliša - 14
Kantar Milovan - 12
Kantar Božo - 8
Krivošija Ilija - 17
Dukić Toma - ?
Dubajić Milin - 22
Dragišić Josip - 15
Dragišić Vujko - 8
Dragišić Ostoja - 9
Dubajić Radota - 7
Dubajić Vuleta - 6
Dragišić Radosav - 7
Dubajić Stojiša i njegov sin Lazo - 9
Dubajić Radojica - 5
Dukić Mitar - 15
Đurić harambaša Rade - 33
Gruborović Cvijo - 16
Janjišević Radivoj - 4
Gruborović Janko - 12
Gruborović Maksim - 8
Grabo Marko - 8
Đumić Radiša - 1?
Đumić Pavle - 8
Grmuša Radovan - 24
Janjanin Radav - 6
Janišević Radota - 5
Movašić Milosav - 6
Munimagarac Vujo - 23
Munimagarac Vido - 8
Munimagarac Vujin - 5
Munimagarac Radojica - 9
Maslovara Ilija - ?
Novaković Petar - 9
Opačić Radojica - 9
Pajić Petko - 2?
Popović Aleksa - 8
Petrović Janko - 33
Perić Zuane - 12
Popović Maksim - 10
Petrović Maksim - 12
Polovinić Stoja udova
Radulović Tadija - 10
Radić Rade - 26
Radić Radojica - 26
Radulović Ilija - 11
Rusić Milan - 8
Rusić Radojica - 12
Rusić Jovan -11
Rusić Vučeta - 10
Rusić Radivoj - 9
Rakić Marko - 9
Šimić serdar Zuanne (Ivan) - 6
Sladojević Jovan - 14
Ševo Radosav - 11
Šević Petar - 13
Savić Petar - 8
Savić Radosav - 20
Savić Simo - 6
Savić Vujasin - 8
Škorić Juko - 8
Šakanović Sava - 15
Šević Janko - 15
Starčević Janko - 6
Starčević Nenko - 6
Torbica Radivoj - 26
Torbica Bajo - 9
Torbica Maksim -12
Torbica Vue - 5
Vojvodić Vojin -12
Zorić harambaša Stipan -17
Zorić Vučen Velić -14
Zorić Vasil pok. Luke -10
Zorić Veselin pok. Mijajla - 9
Zarač Novak - 9
Zorić Janko pok. Luke - 9
Zorić Vučen pok. Vuje e Kambeo - 9
Zugel Radan - 4
Zorić Lazo zvani Golub -15.
Tekst poslao: Đuro Đurić
Na današnji dan pre 303 godine, razbijena je turska opsada Sinjske tvrđave.
Sve to ne bi bilo moguće da u borbama nije učestvovao jak odred koju su činili tadašnji stanovnici Plavna.
Kako se predstraža Sinja razbežala, a Vrlika pala posle kraće borbe, Venecija je u pravcu Sinja poslala vojsku koja bi razbila opsadu.
Zvanična istorija govori samo o junačkoj odbrani tvrđave, i tobož kugi zbog koje su se Turci povukli posle 15 dana.
Međutim, u Zadarskom arhivu se nalaze brojni dokumenti koji govore drugačije. Mletački providur Angelo Emo se zahvaljuje Plavanjcima za napore uložene "časna osećanja predanosti i vere teškog avgusta 1715".
Kao dokaz, u prilogu stoji dokument iz knjige "Dukale i terminacije" Državnog arhiva u Zadru.
Posle brojnih bitaka, postalo je jasno da Turci nisu nepobedivi, kao i da Veneciji i Austriji ne treba previše verovati.
Danas pobedu kod Sinja slavi neko drugi.
Tekst poslao: Đuro Đurić
Navršava se 23 godine od hrvatske vojno-policijske akcije "Oluja", u kojoj je iz svojih domova proterano preko 200.000 krajiških Srba... [pročitaj ceo tekst]
"Nakon Završene učiteljske škole u Sremskim Karlovcima, Špiro Vujović, dobio je, sada već daleke 1957. godine, prvo zaposlenje u Plavnu . I danas su u njemu živa i jaka sjećanja na to vrijeme i naše ljude. Imala sam sreću da sama bila njegova učenica, i još veću da sam ga, nakon dolaska u Crnu Goru (u Podgoricu), prije više od 30 godina, umeđuvremenu saznavši za njega, nedavo i posjetila..."
Pročitaj ceo tekstU petak, 29.6.2018. u 19 časova, u Opštini Stari grad, Beograd, održaće se "Vidovdan krajiških Srba", promocija godišnjaka Kninska Krajina 9 i dodjela Srebrnog prstena Umjetničkog bratstva manastira Krka.
Dokumentarni serijal "Čuvari Krajine" ima za cilj predstaviti bogato kulturno-istorijsko nasljeđe Srba sa područja Like i Dalmacije, njihovu istorijsku ukorijenjenost u ovim krajevima, ali i sve ono sa čim se malobrojno povratničko stanovništvo danas suočava.
VIDEO SNIMAKDana 17. maja 2018. godine u Plavnu je održana proslava praznika Vaznesenja Gospodnjeg
(Spasovdana) i 400 godina crkve svetog velikomučenika Georgija, u organizaciji eparhije
dalmatinske Srpske pravoslavne crkve, parohije III kninske i Zavičajnog društva „Plavno“.
Proslava Spasovdana i jubileja crkve sv. Georgija počela je u 9:00 časova svetom arhijerejskom
liturgijom koju je služio Njegovo Preosveštenstvo Episkop dalmatinski Gospodin Nikodim
Kosović uz igumane manastira Krka Sevastijanom (Gordonom) i manastira Dragović Jovanom
(Kovačevićem) i protojereje Milorada Đekanovića, paroha Plavna i III parohije kninske, i
Dragana Mihajlovića, paroha Imotskog.
Dragi Plavanjci, ovo su slike sa proslave Spasovdana u Plavnu. Uskoro ćemo postaviti još slika.
Pravoslavni hram u Plavnu posvećen svetom velikomučeniku Georgiju podignut je 1618. godine, a na Spasovdan je svečano obeleženo četiri veka postojanja ove crkve.
Selo Plavno jedno je od najvećih sela u Kninskoj krajini, na samoj tromeđi koja i danas spaja Dalmaciju, Liku i Bosansku krajinu. Do prvog popisa stanovništva posle Drugog svetskog rata ovo selo bilo je vodeće u opštini Knin i po broju stanovnika.
Danas je situacija u Plavnu, baš poput ostatka Dalmacije, znatno drugačija. Stanovnika je iz godine u godinu sve manje, pojedini zaseoci ostali su pusti nakon poslednjeg rata, a ono što Plavanjce još uvek uspeva da okupi u većem broju jesu crkva, hramovna slava i sećanje na pretke koji u Plavnu počivaju.
Ove godine, oko hrama Svetog Georgija po prazniku Spasovdanu, okupilo se nekoliko stotina Plavanjaca. Većina njih pristigla iz Srbije, drugi, samo ovim povodom, iz daleke Engleske ili neke treće, domaćinima strane zemlje. Četiri veka postojanja pravoslavnog hrama u njihovom selu nije mali jubilej, četiri stotine godina postojanja i utemeljenosti o kojima svedoči svaki kamen ugrađen u ovu svetinju, jednako bitni onima koje je ratni vihor odneo iz Plavna kao i onima rođenim daleko od istog, ali rodnim vezama i pričama trajno vezanim.
Dušan Opačić rođen je 1949. godine u Plavnu, tu je završio školu, tu je u istoj školskoj klupi sedeo sa svojom sadašnjom suprugom Dušankom, tu je stvorio porodicu i baš tu, na mestu pored četvorovekovnog hrama, danas počivaju svi njegovi preci. Previše razloga, kaže, da na godišnjicu crkve bude prisutan u selu koje mu je svake večeri poslednja misao pred spavanje, i prva jutrom kada se probudi u dalekim Banovcima.
-Plavno je, ne samo za mene, nekada bilo najlepše selo u kninskom kraju sa preko dve hiljade stanovnika. Mesto gde sam proveo svoje najlepše i najbezbrižnije dane i detinjstvo čuvajući ovce i goveda. Tri škole smo imali u selu, a to vam je dovoljan pokazatelj o brojnosti dece nekada. Danas kada slavimo godišnjicu naše crkve reći ću vam da je za mene ovo najsrećniji dan u životu. Svi moji pradedovi, dedovi, moji roditelji su sahranjeni na ovom mestu. Iako dolazim par puta godišnje, da obiđem rodni prag, groblje i upalim sveće svojima, danas sam morao biti ovde, jer je to i dužnost i obaveza prema onima čije su ruke ovu crkvu zidale. Meni Plavno nedostaje svaku noć, svaki dan, ali zbog zdravstvenih razloga sada više ne možemo nas dvoje sami biti ovde. O Plavnu pričam svojim unucima koji su ga, možda jednako kao ja, zavoleli samo slušajući. Zato sam danas i srećan i tužan istovremeno, podeljen između porodice u Srbiji i svega onoga što mi je ovde ostalo – u dahu izgovara Dušan koji u Banovcima ima troje dece i šestoro unučadi.
Na par metara od njega, ne ispuštajući fotografski aparat iz ruke, ljude i dešavanja oko hrama beleži Dušanov bratanac Nebojša Opačić, rođen u Zemunu, ali Plavanjac u duši.
– Rođen sam u Zemunu i pripadam prvoj generaciji onih čiji su roditelji poreklom odavde ali su potomstvo ostvarili u Srbiji. Moja ljubav prema Plavnu je u stvari ljubav prema očevini, dedovini. Svaki naš odmor, svako letovanje za vreme mog odrastanja bili su u Plavnu, u Dalmaciji. Nije postojala druga država, drugo more i druga planina, Plavno i Dalmacija su bili sve u jednom. Deda i baka, priroda, životinje, radost koju smo osećali dolaskom ovde, ne mogu se meriti ni sa čim. Danas, na žalost, svoju decu nemam gde dovesti, kuća je srušena, onih starih više nema, dece u selu skoro isto tako, ali ja od ovog kraja ne odustajem i dolazim u svakoj mogućoj prilici, kad god mi to obaveze dozvole. Toponim Plavno bio je i ostao uvek dominantan u našem domu. Koliko god sam ponosan na godine koje broji ovaj hram, toliko sam ponosan na činjenicu da je Dositej Obradović, u Srbiju, krompir doneo 1811. godine, a isti taj krompir su Plavanjci imali pedeset godina ranije. Sve su to neke stvari koje nas čine ponosnim danas, na ovom mestu. Kažu da se Romi uvek raduju kiši, jer posle kiše znaju da će sinuti sunce, tako se i mi, posle svega, radujemo i nadamo nekoj boljoj, lepšoj budućnosti za ovaj naš kraj – optimistično će Nebojša.
U obnovi hrama, izgradnji još jednog u svom selu, ali i večitim nastojanjima da očuvaju tradiciju, običaje, pa i kulturno nasleđe svojih predaka, uvek okupljajući Plavanjce sa svih strana, velike zasluge nosi i „Zavičajno društvo Plavno“ sa sedištem u Beogradu. Povodom godišnjice hrama potrudili su se da u selu okupe što više ljudi, organizovali skroman kulturno-umetnički program, ali i sastali sa političkim predstavnicima grada Knina kako bi zajedno našli nove načine da ožive svoje selo.
Profesor Đuro Đurić, vrstan poznavalac svih prilika svoga kraja i zaljubljenik u sve ono što Plavno krasi, mogao bi o njemu pričati danima. A za sve što se pouzdano i precizno može tvrditi o istoriji, narodu i običajima koji ga krase, jedna objavljena monografija Plavna je, kaže, malo. .
– Prvi pomen Plavna, pod tim imenom, zabeležen je krajem 14. stoleća, tačnije 1388. godine kada je popisano, zajedno sa ostalim utvrđenjima, u povelji ugarskog kralja Žigmonda Luksemburškog. No, Plavno nije tako mlada naseobina jer je, sa svim svojim zaseocima, imalo stanovništvo još u prastara vremena. Još od antičkog vremena imate u zaseocima Rusići, Đurići i još njih par, tragove starih naseobina, čak iz neolita. Rimljani su boravili ovde, u Srednjem veku bilo je velikaško sedište da bi, dolaskom Turaka, postalo rezidencialni centar velikaške porodice Durak-Begovića. Plavno je, u to vreme, često bilo poprište sukoba između zapadnih sila, pre svega Venecije i Austrije sa Turcima. U tim smutnim vremenima je podignuta naša crkva 1618. godine. Crkva nije podignuta od strane onih stanovnika koji su živeli ovde do 1995. godine odnosno od njihovih predaka, ali je pravoslavlje u ovom mestu prisutno od kraja 14. veka. Ova crkva je sagrađena u najteže vreme, kada su Turci uveliko vladali. Daleko od hrišćanskih teritorija pravoslavci su podigli u Plavnu svoj hram, malo pomalo je nadograđujući da bi 1790. postavili ikonostas koji je uradio tada poznati slikar, Vuko Sudarević – – kaže Đurić.
U ovom selu, gde je tokom proteklih decenija mnogo toga nestalo u zaboravu, sa ponosom se neguje i ističe sećanje na prvog plavanjskog učitelja, a tek kasnije i prvog srpskog ministra prosvete Dositeja Obradovića. On je za vreme svog boravka u Plavnu, u crkvenoj bratskoj kući kod hrama Svetog Georgija osnovao prvu školu u kojoj je podučavao Plavanjce pismenosti, a krajem zime, 1770. godine, tu je i završio svoje delo „Ižica“.
Bratska kuća pored hrama obnovljena je zahvaljujući trudu i ljubavlju meštana ovog sela, a na spomen ploči postavljenoj 1989. godine povodom 220. godišnjice od njegovog boravka u Plavnu, uklesan je Dositejev autobiografski zapis:
„Kad sam se vratio iz Azije male i Grecije dođem u Dalmaciju za čiti gde decu. Izaberem neko planinsko, okolo predivni i široki dolina, sasvim pristojno mesto zovemo Plavno. Tu se ostanovim i skupim dosta dečice. V školje mojej suštej pri cerkvi svjatoga velikomučenika Georgija pobedonosca, menti vo jeromonasjeh Dositej Hopovski.“
Povodom jubileja hrama Svetog Georgija i slave Spasovdana, liturgiju je služio episkop dalmatinski Nikodim sa nekoliko sveštenika eparhije Dalmatinske. U kulturno-umetničkom programu, u čast četiri veka postojanja, prisustovali su predstavnici gradskih vlasti grada Knina.
Finalnim mečom plej-ofa Prve lige, odigranom u Bovling centru „Krupara“ u Bačkom Dušanovu, spuštena je zavesa na takmičarsku 2017/2018. godinu. Šimanovački Metalac, koji je u razigravanje ušao kao trećeplasirana ekipa iz prvenstva, pobedio je 12:4 Fortunu iz Novog Sada, najubedljiviju ekipu iz ligaškog dela sezone. Sve do „poslednjih kugli“ poslednjeg seta, pitanje pobednika je bilo otvoreno. Čini se da su igrači Metalca imali „jače živce“. Tako se, donekle, „istorija ponovila“: u svojoj prvoj takmičarskoj sezoni, 2013/2014. Metalac je u plej-of ušao sa druge pozicije (sada sa treće), a završio je na najbolji mogući način – osvajanjem šampionskog pehara!
- Sve do pred kraj ligaškog dela sezone išlo je sve po planu – kaže Dušan Đurić, kapiten Metalca – Međutim, došlo je do povreda ključnih igrača. U doigravanje, odn. plej-of, ušli smo sa treće pozicije. Igrali smo smireno i polako. Sve tri utakmice u plej-ofu bile su vrlo teške. Zahvaljujući velikom iskustvu, izlazili smo kao pobednici i zaslušeno osvojili šampionski pehar. Malo ćemo se „sladiti“ i uživati u tituli. Kada prođu svi odmori, videćemo s čime raspolažemo i kako dalje. Moramo priznati da smo sve stariji. Međutim, borićemo se! Želje za novim dokazivanjem uvek ima. Ako bude mogućnosti, možda ćemo malo osvežiti tim. No, o tom – po tom!
Povodom priprema za proslavu praznika Vaznesenja Gospodnjeg (Spasovdana) i jubileja 400 godina od osvećenja crkve Sv. velikomučenika Georgija u Plavnu, stanovnici Plavna su pristupili uređenju terena za proslavu, parkinga za vozila, košenju i uređenju groblja itd. Krečenje unutrašnjosti i ulaza crkve urađeno je od strane vrsnog majstora Obrada (Obre) Petrovića i asistenta Perice Savića.
Plavanjci im na uloženom trudu i kvalitetno izvedenim radovima ukazuju svoju veliku zahvalnost.
Zahvaljujemo se i donatoru kapije za groblje Kurajica Jovi iz Novih Banovaca, Đurić Mili za vladičansku stolicu i drugim donatorima koji su novčano pomogli.
Akciji uređenja koju je organizovao gospodin Miloš Rusić iz ZD Plavno odazvao se veliki broj Plavanjaca.
VELIKO HVALA SVIMA!
U nastavku ove vesti nalaze se fotografije radova.
Prisustvo proslavi je potvrdio Njegovo Preosveštenstvo Episkop dalmatinski Gospodin Nikodim
(Izvor: RTS Kvadratura kruga)
Na promociji, u Domu Vojske Srbije, danas su predstavljene dvije knjige pok. dr Petra Opačića, izdanja Izdavačke kuće „Prometej“ iz Novog Sada.
Najavljeno je novo izdanje monografija o srpskim vojvodama iz Velikog rata. Pročitaj više
(Izvor: Danko Perić, preuzeto sa Facebook-a)
Đuro, Rajko, Jovo, Momo i Miloš su počeli sa obnovom bratske kuće. Namjestili su klupe na betonski zidić. Zahvalnost Popović Draganu iz Maribora, rodom od Šapca, za finansijski doprinos.
(Izvor: Miloš Rusić, preuzeto sa Facebook-a)
(Izvor: http://lat.rtrs.tv/av/pusti.php?id=74167)
(Izvor: Danko Perić, Facebook)
(Izvor: Grad Knin i Momčilo Karanović, Facebook)
Slika je preuzeta sa Facebook-a - Momčilo Karanović iz Plavna
Zavičajno društvo „Plavno“ je u toku 2017. godine pokrenulo inicijativu da se u u maju 2018. godine obeleži 400 godina od osveštanja hrama svetog velikomučenika Georgija u Plavnu i da se za tu priliku pristupi radovima na obnovi unutrašnjosti hrama.
Ceo dopis Njegovom Preosveštenstvu Episkopu dalmatinskom možete da pročitate OVDE
Selo Plavno smješteno je u prekrasnoj dolini, samo 18 kilometara od Knina.
Nekada je u tu živjelo preko 2000 ljudi, a danas, prema zadnjem popisu, u Plavnu ih ima svega 260.
Zavičajno društvo Plavno je osnovano 8. januara 2005. godine u Batajnici, Srbiji.
Želja nam je da sačuvamo uspomene na selo Plavno od zaborava i akcijama pomognemo Plavnu koliko je to moguće. Sakupljanjem priloga Plavanjaca i drugih dobronamernih ljudi, obnovljen je krov crkve Svetog Đurđa u selu Plavnu 2012., a 2015. je finansirana i obnova ograde oko groblja.